Fragmenty spektaklu z piosenkami Jacques'a Brela. Michał Bajor podczas występu.
00:00:00:05 | Napis: „BREL”, w tle aktorzy występujący na scenie Teatru Ateneum. |
00:00:03:06 | Agnieszka Fatyga, Grażyna Strachota, Michał Bajor, Marian Opania i Emilian Kamiński śpiewają piosenki Jacques'a Brela. |
00:00:59:17 | Michał Bajor śpiewa piosenkę „Walc na tysiąc par”. |
00:01:59:03 | Plansza końcowa: „Produkcja: WYTWÓRNIA FILMÓW DOKUMENTALNYCH”. |
Sceniczny hołd dla Jacques'a Brela. Jego śpiewana poezja w przekładzie Wojciecha Młynarskiego. Przedstawienie warszawskiego Teatru Ateneum, gdzie w tym sezonie najtrudniej o bilety. W mistrzowskim walcu Michał Bajor, nowa nadzieja teatru i estrady.
Spektakl „Brel” wystawiony w 1985 roku na deskach warszawskiego „Ateneum” zapisał się w dziejach polskiego teatru już chociażby tylko dzięki zespołowi twórców, którzy przedstawienie przygotowali. Aktorzy: Agnieszka Fatyga, Grażyna Strachota, Michał Bajor, Marian Opania oraz Emilian Kamiński (który widowisko wyreżyserował), odpowiedzialni za muzykę i choreografię Janusz Józefowicz i Janusz Stokłosa, a także Wojciech Młynarski – jako autor znakomitego przekładu i współreżyser, wszyscy oni sprawili, że sztuka przez lata utrzymywała się na afiszu, ściągając publiczność z całego kraju. Kierowany przez ponad czterdzieści lat! ręką Janusza Warmińskiego, Teatr Ateneum zawsze zajmował ważne miejsce na kulturalnej mapie Warszawy, mimo lokalizacji w peryferyjnej części Powiśla. Pierwszą gwiazdą sceny była żona dyrektora Aleksandra Śląska, ale obok niej udane kariery rozwinęli inni aktorzy, satyrycy i pieśniarze. Uwieczniony w „Walcu na tysiąc pas” Michał Bajor miał już w 1986 roku niemały dorobek sceniczny, który – po sukcesie „Brela” – rozwinął na estradzie muzycznej, jako charakterystyczny interpretator tekstów lirycznych. Z kolei Kamiński oraz Józefowicz i Stokłosa założyli z czasem własne teatry, które do dziś funkcjonują w stolicy. A sam Janusz Warmiński poszedł za ciosem sukcesu, i na scenie swojego teatru wystawił kolejne muzyczne przedstawienia: „Hemar” i „Wysocki” – oba w reżyserii Młynarskiego. (MKC)