Dziewczyna z dobrego domu

Kraków, ostatni dzień 1961 roku. W całym mieście trwają przygotowania do zabaw sylwestrowych. Jedna z nich ma być szczególna – w Domu Pracy Twórczej w Dębach Mariańskich odbędzie się przyjęcie zaręczynowe Joanny Kossakowskiej, córki znanego chirurga, i Andrzeja Wrońskiego, przystojnego, obiecującego inżyniera. Cukiernik dostarcza do domu Kossakowskich specjalnie przygotowany tort. W tym czasie narzeczona wraz z matką odbierają sukienkę od krawcowej. Następnie dziewczyna spotyka się ze swoim przyjacielem Filipem, któremu pomaga w dekorowaniu piwnicy przed wieczorną imprezą. Młodzieniec sugeruje, że odezwała się w niej „duszyczka panienki z dobrego domu”, gotowej poświęcić swoją wolność dla pieniędzy i nazwiska. Joanna protestuje, jednak z jej słów wynika, że sama też ma wątpliwości co do małżeństwa z Andrzejem.
Profesorowa Kossakowska odwiedza starego hrabiego. Arystokrata spędza czas w łóżku, spisując pamiętniki. Kobieta chce zaangażować jego lokaja Marcina, który ma dodać przyjęciu zaręczynowemu splendoru i klasy. Udaje jej się to osiągnąć dopiero za znaczną opłatę. Kiedy profesorowa wraca do domu, czeka na nią listonosz z gratulacyjnymi depeszami.
Podczas spaceru Joanna i Filip zauważają księdza, wuja dziewczyny. Bohaterka zastanawia się, czy postrzega on świat tak samo, jak inni mężczyźni. Tymczasem duchowny przegląda w księgarni wydawnictwa z kobiecymi aktami. Ostatecznie kupuje jeden z albumów oraz zagraniczną gazetę ze zdjęciem papieża na okładce.
Joanna odwiedza ojca w szpitalu i prosi go o rozmowę. W niewielkiej kawiarni wyznaje, że jej narzeczony ma nieślubne dziecko. Dziewczyna mu wybaczyła, profesor jednak bezwarunkowo żąda zerwania zaręczyn. W obliczu takiego postawienia sprawy Joanna udaje, że jedynie żartowała.
W Katowicach Andrzej żegna jedną ze swych kochanek. Inżynier otrzymuje od współpracowników liczne nieporęczne prezenty, które musi przewieźć do domu Kossakowskich. Młody technik, Tadeusz Łokietek, podejmuje się dostarczenia paczek na miejsce, jako że tego samego dnia jedzie zakładowym żukiem na sylwestrową zabawę w Krakowie.
Andrzej omawia z profesorem plany na wieczór: Wroński ma o określonej godzinie wyjechać z Katowic, jednocześnie Joanna wraz z matką opuszczą Kraków. Gdy spotkają się na trasie, dziewczyna przesiądzie się do wozu narzeczonego i razem dotrą do Dębów. Po zakończeniu rozmowy profesor daje wyraz swojej niechęci do Andrzeja, którego nie lubi i nie szanuje. Jego żona jest odmiennego zdania. Okazuje się, że to ona wybrała inżyniera jako odpowiedniego męża dla córki i zaaranżowała ich zaręczyny. Dyskusję przerywa przybycie księdza, który przeprowadza z Joanną umoralniającą rozmowę, ubolewając nad brakiem przekonań i upadkiem obyczajów wśród współczesnej młodzieży. Z jego słowami kontrastuje fakt, że obdarowuje siostrzenicę zakupionym wcześniej albumem.
Bohaterowie wyruszają w drogę, Wroński jest spóźniony z powodu tête-à-tête z kolejną kochanką, dlatego Joanna pierwsza dociera na miejsce spotkania. Kiedy przed przydrożnym barem dostrzega samochód, który bierze za auto narzeczonego, każe matce odjechać. Nie znajduje Andrzeja w barze, orientuje się też, że pozornie znajomy wóz należy do innego mężczyzny. Bohaterka zostaje sama na drodze. Z opresji ratuje ją Tadeusz Łokietek, jadący tą właśnie trasą z Katowic. Dziewczyna prosi o podwiezienie do Dębów, ale po chwili zmienia zdanie i decyduje się wrócić do Krakowa.
Kossakowscy zauważają zniknięcie córki. Nakazują Andrzejowi jej odnalezienie, sami zaś jadą do Dębów. Gdy Joanna telefonicznie odmawia powrotu, rodzina oznajmia gościom, że narzeczeni w drodze na przyjęcie ulegli drobnemu wypadkowi, w związku z czym zaręczyny trzeba przełożyć.
Podczas podróży Joanna i Tadeusz poznają się lepiej. Kossakówna dowiaduje się, że Tadeusz nie jest kierowcą, jak zakładała, ale pochodzącym z górniczej rodziny technikiem i studentem AGH. Łokietek zabiera dziewczynę na sylwestrowe przyjęcie w Domu Kultury „Energetyk”, gdzie przedstawia ją swojej ciotce kucharce i licznym znajomym. Sytuacja komplikuje się, gdyż jest tu także narzeczona Tadeusza, bibliotekarka Krystyna, która miała spędzić tę noc w Warszawie. Zazdrosna kobieta uznaje Joannę za rywalkę i zaczyna z nią konkurować. Bohaterowie oglądają popisy artystów amatorów, tańczą i flirtują. Gdy zegar wybija północ, Joanna i Tadeusz wymieniają pocałunek.
Andrzej bezskutecznie szuka narzeczonej, odwiedzając zarówno Filipa, jak i posterunek milicji. Trafia w końcu do „Energetyka”, gdzie spotyka znanego mu z pracy Tadeusza. Podczas rozmowy Łokietek domyśla się, że zaginioną rzekomo panną jest jego towarzyszka. Respektując jej życzenie, nie wyjawia tej informacji Wrońskiemu, aczkolwiek obiecuje mu pomoc w dalszych poszukiwaniach. Gdy Tadeusz jedzie do mieszkania Joanny, żeby obejrzeć jej zdjęcia, dziewczyna czeka na niego z Krystyną.
Tymczasem w Dębach przyjęcie dobiega końca, a przy suto zastawionych stołach panuje sztywna atmosfera. Joanna dzwoni do ojca, oznajmiając, że „poszła w Polskę”. Na sali pojawia się grupa Cyganów, co kompletnie dezorganizuje uroczystość: podpity lokaj Marcin zaczyna tańczyć z Cyganką, dzieci zjadają zaręczynowy tort... Rodzina Kossakowskich wraca do Krakowa.
Łokietek zawozi Joannę do domu Weroniki Nowak, autorki listu, z którego dziewczyna dowiedziała się o dziecku Andrzeja. Okazuje się, iż rzekome dziecko to dorosły już chłopak, zaś list był tylko pretekstem do spotkania z narzeczoną kochanka, który w tym samym czasie bawi się na jednej z imprez. Jego przypadkowa partnerka traci przytomność. Andrzej odwozi ją do szpitala. Ten epizod odbiera mu chęć do dalszej zabawy i skłania do refleksji.
Joanna i Tadeusz wpadają na studencką imprezę do Filipa. Po powrocie do Domu Kultury przyjaciel Tadeusza wyznaje, że odbił mu Krystynę. Technik bez trudu godzi się z tą sytuacją.
Sylwestrowa noc dobiega końca, zbliża się ranek. Joanna proponuje Tadeuszowi kontynuowanie ich znajomości, ten jednak odmawia, nie chcąc podejmować pochopnych decyzji. Odwozi dziewczynę do domu rozgniewanych rodziców. Kiedy wnosi do ich mieszkania pakunki Wrońskiego, profesorowa bierze go za tragarza i wynagradza napiwkiem. Łokietek pozostawia na komodzie pieniądze oraz swój adres. Szykując się do powrotu, widzi Andrzeja, który, nie chcąc spotkać się z Joanną i jej rodzicami, prosi kolegę o podwiezienie do Katowic. Inżynier pyta o dziewczynę, z którą technik spędził noc, nie wiedząc, że chodzi o jego narzeczoną. Łokietek odpowiada, że dopiero czas pokaże, czy znajomość ta to coś poważnego. Próbuje też wyjaśnić Wrońskiemu całą sytuację, ten jednak zasypia. (AP)