Na zachód

Terenem szczególnie ożywionej akcji osadniczej stają się bogate wsie i miasta województwa śląskiego. Ogólny widok Opola, wielkiego ośrodka przemysłu cementowego. Baszta zamkowa pamięta czasy polskiego panowania na ziemiach opolskich. Jest to jeden z najbardziej interesujących zabytków architektonicznych, świadczących o polskości ziem śląskich. Lignica [Legnica], stolica Śląska Dolnego. Miasto o rozwiniętym przemyśle maszynowym, włókienniczym i drzewnym. I tu, jak wszędzie na Śląsku, zabytki architektoniczne wskazują niezbicie na polski charakter miasta. Tradycję piastowską i znak Orła Białego wykorzystali Niemcy jako markę fabryczną piwa legnickiego. Coraz sprawniej pracują placówki urzędu repatriacyjnego na Śląsku. Z punktów zbornych przewozi się osadników do wybranych przez nich miejsc osiedlenia. Tam lokalne placówki PUR-u, względnie urzędy administracji publicznej, przekazują nowym gospodarzom klucze zabezpieczonych mieszkań i warsztatów rzemieślniczych. Opuszczone do niedawna gospodarstwa zaczynają tętnić nowym życiem. Przesiedleńcy bez trudu oswajają się z nowymi typami maszyn rolniczych i przy pomocy władz miejscowych przygotowują je na okres żniw. Specjalny nacisk kładą władze na osadnictwo wojskowe. Żołnierzom Armii Polskiej, inwalidom i rodzinom wojskowym przydziela się wyjątkowo korzystne i dobrze zagospodarowane parcele w pasie pogranicznym. Nad Odrą i Nissą [Nysą] polska straż graniczna czuwa nad tym, by Niemcy nie wrócili na ziemie, z których wysiedlono ich raz na zawsze.