Strategia przyspieszenia

Ogromne przestrzenie, różnice klimatyczne, różnorodność kultur, trudno ogarnąć wielkość i złożoność problemów, z jakimi musi sobie radzić nasz wschodni sąsiad. Nowa linia kolejowa to nie 100 czy 200, a 1000 kilometrów. Układanie rurociągów to przecinanie wielkich połaci Azji i Europy, a budowę elektrowni wodnych na potężnych rzekach Kraju Rad porównać można do wznoszenia całych miast. Imponująca skala, ale i nie mniejsze kłopoty. Nie ma dziedziny życia, w której nie zanotowano by znaczącego postępu, choć do sielanki daleko, a niecierpliwość każe stawiać przed sobą coraz ambitniejsze zadania. Wiele zrobiono na przykład w rolnictwie, a jednak żywnościowy rynek ciągle jest na cenzurowanym. Nie brakuje surowców, to przecież najbogatszy w zasoby naturalne kraj na świecie. Ale wydobywać je coraz trudniej, mimo nowoczesnych metod i przygotowania do gigantycznych zadań. Mają swoje problemy i miasta, chociaż tempo przemian tu najbardziej rzuca się w oczy. Moskwa pięknieje z każdym dniem, szukając nowoczesnych rozwiązań w architekturze powstających jak grzyby po deszczu osiedli. Otaczają one tradycyjne, historyczne centrum życia politycznego. Właśnie to polityczne, ale i gospodarcze, życie Kraju Rad skupiło na sobie uwagę całego świata. Dwa tysiące dziennikarzy z ponad stu krajów przybyło do Moskwy, by obserwować i relacjonować przebieg XXVII Zjazdu Radzieckiej Partii. Zjazd poprzedziła odmienna od tradycyjnych, niezwykle szczera i krytyczna dyskusja. „W kwestiach międzynarodowych nie ma innego celu nad dążenie do pokoju, ale w sprawach wewnętrznych ‒ mówił Michaił Gorbaczow ‒ zmiany muszą być wielkie. Trzeba radykalnie podnieść poziom życia narodu, tak szybko, jak to tylko będzie możliwe”. Przemawiał na zjeździe Wojciech Jaruzelski, mówiąc o polskich kłopotach i nadziejach, o współpracy z radzieckim partnerem i o kwestii także i dla nas najważniejszej ‒ sprawie światowego pokoju, jedynej szansy dla ludzkości. Te wątki przewijały się też na prasowej konferencji polskiej delegacji. Dziennikarzy było kilkuset, pytań, także trudnych, mnóstwo, a że odpowiadano bez uników i wyczerpująco, nikomu czas się nie dłużył. Konferencja trwała prawie dwie godziny. Nie stronili od prasy, radia i telewizji także zjazdowi delegaci. Mówili o swojej pracy, macierzystych zakładach, problemach załóg, niedostatkach i brakach, zmartwieniach i radościach. Tematem stale wracającym była kwestia postępu. Co zrobić, by szybciej wyjść na prostą, by wygrać wyścig z uciekającym czasem. Radziecka gospodarka wspomagana przez naukę bierze nowy kurs. Nowoczesne technologie, atomistyka, elektronika, komputeryzacja ‒ to preferowane dziedziny. Ale o wszystkim zadecydują ludzie, a przede wszystkim to pokolenie, które właśnie przygotowuje się do dorosłego życia. Już bez kredy i tablicy, a przy pomocy komputera szuka drogi wiodącej w XXI wiek.