opis filmu
Panorama miasta. Mieszkańcy w pochodzie. Zabytki architektoniczne. Grobowce. Młodzież na ulicach. Szkoła. Uliczny rożen. Samowary. Zabytkowe budowle. Nowoczesny hotel. Targowisko. Przechodnie.
| Miasto Samarkanda. | |
| 00:00:00:00 | Napis: „SAMARKANDA”. W tle miasto. |
| 00:00:12:15 | Dziewczyna z warkoczykami. |
| 00:00:16:06 | Mieszkańcy idą ulicą. |
| 00:00:18:22 | Pochód ludzi z transparentami. |
| 00:00:24:14 | Ludzie w pochodzie. |
| 00:00:32:12 | Zabytkowe grobowce. |
| 00:00:52:13 | Żołnierze oglądają stare budynki. |
| 00:00:58:19 | Freski. |
| 00:01:03:19 | Panorama po starej budowli. |
| 00:01:16:12 | Mieszkańcy idą ulicami. |
| 00:01:29:20 | Hotel. |
| 00:01:33:10 | Pieczenie szaszłyków. |
| 00:01:40:21 | Samowary. |
| 00:01:44:15 | Mieszkańcy. |
| 00:01:52:17 | Pomnik. |
tekst lektorski
Jesteśmy w Samarkandzie. Obwodowe miasto Uzbeckiej Republiki liczy 260 tysięcy mieszkańców i dwa i pół tysiąca lat. Na słynnym placu Registan trafiliśmy akurat na pochód z okazji rewolucji październikowej. Przyzwyczajeni do defilady moskiewskiej, skłonni byliśmy raczej porównywać tę manifestację z naszym cieplejszym Pierwszym Majem. Potem, jak to w świąteczny dzień, miasto się wyludniło i na ulicach pozostały wyłącznie dzieci i turyści. Mogliśmy i my oddać się spokojnej kontemplacji piękna tego starego ośrodka wschodniej kultury. Historia nagromadziła tu wiele wspaniałych pomników architektury. Samarkanda była niszczona najazdami i przeżywała swoje okresy świetności. Na przełomie XIV i XV wieku tytułujący się władcą świata Tamarlan stworzył tu miasto godne stolicy świata. Zostały po nim pomniki, do których każda epoka dodawała nowe dzieła. Dzisiejsza Samarkanda to duże, nowoczesne miasto, ośrodek naukowy i kulturalny radzieckiego Uzbekistanu. Siedziba najstarszego w Uzbekistanie uniwersytetu. W święto, jak i w dzień powszedni, rytm życia Samarkandy wyznacza razem z historią pora dnia. Zgodnie z obyczajem Wschodu życie powraca na ulice o zmierzchu.
poprzedni 
