Posłowie pokoju

Z pracowni naukowych i fabryk, z hut i kopalni, ze wsi i z miast wybrał naród polski swoich najlepszych bojowników o pokój, by reprezentowali Polskę na II Światowym Kongresie Pokoju.
Profesor Stanisław Kulczyński, rektor Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej przodował tym, którzy jeszcze pod bombami wroga, w palącym się Wrocławiu stanęli do budowy ośrodka twórczej pracy naukowej i akademickiej.
Delegat na kongres Władysław Truchan, mistrz szybkich wytopów, jeden z pierwszych podjął inicjatywę zastosowania w naszym hutnictwie doświadczeń radzieckich. Truchan i jego towarzysze rzucili wezwanie do współzawodnictwa pod hasłem: „Więcej stali dla budowy fundamentów socjalizmu. Więcej stali dla budowy nowych domów, maszyn, mostów, dla pokojowego budownictwa przyszłości”.
Delegatem na kongres pokoju został również wybrany inż. Sigalin, współtwórca projektu trasy W-Z, kierownik prac projektowych Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej. Od pierwszych dni po wyzwoleniu pracował nad wspaniałym, niezwykłym dziełem odbudowy Warszawy – miasta zamienionego prze hitlerowski imperializm w symbol barbarzyństwa wojny, miasta, które w Polsce Ludowej stało się dumnym symbolem potęgi pracy pokojowej.
Ksiądz Pasternak, proboszcz spod Sieradza, jeden z postępowych księży patriotów, którzy wyszli z ludu i z ludem idą. Walka o największy skarb ludzkości, o pokój, codzienna twórcza praca społeczna splatają się nierozerwalnie z uczciwym, prawdziwym powołaniem kapłańskim.
W wielkim froncie bojowników o pokój, obejmującym cały naród polski, stoją niewzruszenie polscy artyści, przedstawiciele świata sztuki i kultury. Jednym z delegatów na kongres w Anglii została Halina Czerny-Stefańska, laureatka IV Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego.