Ostatnia droga Andrzeja Żdanowa

Ostatnia droga Andrzeja Żdanowa
Loading the player ...
Tytuł pełny: Ostatnia droga Andrzeja Żdanowa. Pogrzeb Żdanowa
Data wydania: 1948-10-30
Czas trwania: 07:00
Kategorie tematyczne: osobowość
Tagi: pogrzeb
opis filmu
O filmie

Udekorowany portret Żdanowa. Ministrowie niosą trumnę. Kondukt żałobny. Trumna na katafalku. Stalin dodaje hołd pamięci zmarłego.

Numer tematu: 9
Osoba: Andriej Żdanow (polityk, sekretarz Biura Politycznego Centralnego Komitetu Wszechzwiązkowej Partii Komunistycznej ZSRR), Józef Stalin (przywódca ZSRR), Wiaczesław Mołotow (radziecki polityk), Ławrientij Beria (radziecki polityk), Łazar Kaganowicz (radziecki polityk)
Obiekt: Kreml
Zdarzenie: pogrzeb Andrzeja Żdanowa w Moskwie
Czas akcji: 1948
Miejsce akcji: Moskwa
Wymiana zagraniczna: Nowosti Dnia (Now. D.)
Prawa: WFDIF
Format dźwięku: mono
Format klatki: 4:3
Opis sekwencji
00:00:02:04Plansza z napisem: "OSTATNIA DROGA ANDRZEJA ŻDANOWA".
00:00:08:21Portret Żdanowa zawieszony na budynku.
00:00:14:07Tłumy ludzi.
00:00:19:06Kompania honorowa na peronie.
00:00:32:14Trumna wynoszona z pociągu.
00:00:41:22Ministrowie ZSRR niosą trumnę.
00:01:06:07Kondukt żałobny.
00:01:55:09Trumna na katafalku.
00:02:11:18Przy trumnie pełni wartę Stalin i wyżsi dostojnicy Związku Radzieckiego.
00:02:22:18Ludzie przechodzą koło trumny
00:03:04:13Zmarłego żegna rodzina.
00:03:46:18Trumna na lawecie armatniej.
00:03:55:21Plac Czerwony w Moskwie.
00:03:57:01Kondukt żałobny.
00:04:36:14Przemówienie pożegnalne wicepremiera Mołotowa.
00:05:52:18Złożenie trumny do grobu.
00:06:35:12Defilada na Placu Czerwonym.
00:06:57:14Plansza końcowa: "FILM POLSKI - Współpraca zagraniczna...”.
zwiń zakładkę
tekst lektorski

Andrzej Żdanow nie żyje. Czołowy przywódca międzynarodowego ruchu rewolucyjnego, sekretarz Biura Politycznego Centralnego Komitetu Wszechzwiązkowej Partii Komunistycznej ZSRR, wielki patriota radziecki, zmarł w Leningradzie. Zwłoki jego zostały przewiezione do Moskwy. Ministrowie, Mołotow, Beria, Kaganowicz i inni bliscy przyjaciele zmarłego wynoszą trumnę z gmachu dworca. Kondukt żałobny sunie powoli w kierunku Pałacu Związków Zawodowych. W sali kolumnowej pałacu u trumny zmarłego wartę pełnią najwyżsi dostojnicy Związku Radzieckiego, Generalissimus Stalin oddaje hołd pamięci jednego ze swych najbliższych współpracowników i przyjaciół. Niekończącym się potokiem przesuwają się przez salę kolumnową przedstawiciele moskiewskich fabryk i zakładów przemysłowych, instytucji naukowych, delegacje Republik Radzieckich, przedstawiciele stolic ZSRR i delegacje zagraniczne. Dzień i noc defilują przed katafalkiem szeregi robotników, chłopów, nauczycieli, pisarzy, techników, kobiety, starcy i dzieci. Ostatnia droga zmarłego. Z Pałacu Związków Zawodowych rusza kondukt na Plac Czerwony przed Kreml, gdzie zebrały się stutysięczne tłumy. W imieniu Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Partii Komunistycznej ZSRR i Rady Ministrów żegna zmarłego wicepremier Mołotow: "Straciliśmy czołowego działacza Partii Komunistycznej i państwa radzieckiego. Jednego z największych synów naszego narodu. Wiernego ucznia i współpracownika wielkiego Stalina". Zwłoki Andrzeja Żdanowa spoczęły obok grobów wielkich działaczy komunizmu Swierdłowa i Kalinina. Przez Plac Czerwony w zwartym szyku przeciągają formacje garnizonu moskiewskiego, kursanci Akademii Wojskowej składając hołd pamięci zmarłego, który był generałem Armii Radzieckiej. Defilujące oddziały dokumentują siłę i potęgę Związku Radzieckiego, który stoi na straży pokoju i realizuje ideały wolności i sprawiedliwości społecznej.

zwiń zakładkę
komentarz

Radziecki komunista Żdanow zasłużył się przede wszystkim programowym ogłoszeniem radykalnego, retorycznego podziału świata na „postępowy Wschód” i „kapitalistyczny Zachód”. Ta zgrabna dychotomia będzie przez co najmniej dekadę do znudzenia wykorzystywana w komunistycznej propagandzie, ułatwiając pokazywanie rzeczywistości jedynie w kontrastowych barwach. Wyjątkowo długi materiał i patos, z jakim kronika informuje o pogrzebie, jest dowodem postępującej sowietyzacji kraju. Chociaż w latach 40-tych Żdanow zasłynął z wprowadzenia ścisłej ideologicznej kontroli nad życiem kulturalnym w ZSRR, nie był postacią wartą uwagi i obszernego reportażu. (MKC)

zwiń zakładkę
zwiń zakładkę