Profesor Hirszfeld

Profesor Hirszfeld
Loading the player ...
Tytuł pełny: Profesor Hirszfeld
Data wydania: 1947-04-02
Czas trwania: 00:51
Kategorie tematyczne: osobowość, nauka
opis filmu
O filmie

Tabliczka otwierająca temat: "Laboratorium: Prof. Ludwik Hirszfeld, St. Asystent Dr I. Szyszkowicz". Profesor Hirszfeld w laboratorium i na wykładzie. Studenci w sali wykładowej.

Numer tematu: 12
Osoba: Ludwik Hirszfeld (profesor, twórca polskiej szkoły immunologicznej)
Obiekt: Uniwersytet Wrocławski
Zdarzenie: prezentacja polskiego badacza
Czas akcji: 1947
Miejsce akcji: Wrocław
Wymiana zagraniczna: Metro-News (M. Ns.) (Stany Zjednoczone), Nowosti Dnia (Now. D.)
Prawa: WFDIF
Format dźwięku: mono
Format klatki: 4:3
Opis sekwencji
00:00:02:01Tabliczka z napisem: "Laboratorium: Prof. Ludwik Hirszfeld, St. Asystent Dr. [!] I. Szyszkowicz".
00:00:05:00Profesor przy mikroskopie.
00:00:09:00Profesor w laboratorium z personelem.
00:00:18:00Profesor w sali wykładowej.
00:00:24:07Studenci na wykładach.
00:00:41:14Profesor i studenci w sali wykładowej.
zwiń zakładkę
tekst lektorski

Twórcą Zakładu Mikrobiologii Lekarskiej we Wrocławiu jest profesor Ludwik Hirszfeld, uczony polski o światowej sławie. Pełen niestrudzonego zapału dzieli swój czas między twórczą pracę w laboratorium a wykłady na uniwersytecie. Sala wykładowa ledwo pomieścić może wszystkich słuchaczy. Nic dziwnego, profesor Hirszfeld jest dziś autorytetem w dziedzinie mikrobiologii i badań nad krwią. Profesor Hirszfeld ogłosił niedawno drukiem książkę autobiograficzną pod tytułem "Historia jednego życia".

zwiń zakładkę
komentarz

Światowej sławy lekarz bakteriolog (1884-1954) uważany jest za twórcę polskiej szkoły immunologicznej. Przed wojną współtworzył Państwowy Zakład Higieny w Warszawie i kładł fundamenty pod zasady współczesnej epidemiologii, docierając z wykładami do lekarzy powiatowych z dalekiej prowincji. Dzięki niemu w latach 20. XX skutecznie podejmowano walkę z licznymi epidemiami czerwonki i duru brzusznego, wybuchającymi w zacofanym pod względem sanitarnym kraju. Wiele energii wkładał w kształcenie kadr lekarskich i popularyzację wiedzy, wprowadzając systemowe rozwiązania z zakresu higieny. W czasie okupacji mieszkał w getcie warszawskim, angażując się w walkę z epidemią tyfusu i organizację odczytów. Po wojnie współorganizował Uniwersytet Marii Skłodowskiej Curie w Lublinie. Świetny pedagog i organizator, zakładał we Wrocławiu Wydział Lekarski, którego był pierwszym dziekanem i jednym z najwybitniejszych uczonych. W roku 1943 napisał autobiografię „Historia jednego życia”. Do jego najważniejszych osiągnięć należy wprowadzenie zasad oznaczania krwi przyjętych na całym świecie. (MKC)

zwiń zakładkę
zwiń zakładkę