opis filmu
O filmie
Stary dworzec kolejowy w Katowicach. Na peron wjeżdża pociąg. Kobieta zakleja szyby okienne taśmą. Robotnik stawia zasłonę ze słomy. Wystawy sklepowe zalepiane taśmami. Szyld. Saper z aparatem strzałowym. Wysadzanie budynku. Przechodnie zatykają sobie uszy. Kłęby pyłu i gruzu. Wysadzanie budynku.
Lektor: Włodzimierz Kmicik
Zdjęcia: Roman Trzeszewski
Opracowanie dźwiękowe: Henryk Kuźniak
Montaż: Jadwiga Zajiček
Numer tematu: 3
Czas akcji: 1968
Miejsce akcji: Katowice
Produkcja: Wytwórnia Filmów Dokumentalnych (Warszawa)
Prawa: WFDiF
Format dźwięku: mono
Format klatki: 4:3
System koloru: czarno-biały
Opis sekwencji
00:00:00:03 | Napis: „W KATOWICACH”. Widok na dworzec i miasto. |
00:00:03:13 | Jadący pociąg. Peron przy ul. św. Jana. W głębi budynek dworca. |
00:00:06:07 | Zaklejanie szyb taśmą. |
00:00:07:20 | Stawianie ochraniających zasłon ze słomy. |
00:00:11:12 | Wystawy obuwnicze zalepiane papierowymi taśmami. |
00:00:14:15 | Słomiane osłony. Szyld z napisem: „TOREBKI DAMSKIE”. |
00:00:18:09 | Odpalanie detonatora. |
00:00:20:02 | Saper. |
00:00:21:12 | Wysadzanie budynku. |
00:00:28:09 | Ludzie za ogrodzeniem przyglądają się wyburzaniu i zatykają sobie uszy. |
00:00:29:09 | Zawalający się budynek. |
00:00:38:10 | Rozprzestrzeniający się pył i gruz. |
00:00:42:08 | Wysadzanie innego budynku. |
zwiń zakładkę
tekst lektorski
Jak do wojny przygotowywali się do tego dnia mieszkańcy okolic stacji kolejowej w Katowicach. Podjęto wszystkie niezbędne środki ostrożności. No i już można odpalać. Saperska metoda wyburzania jest znacznie tańsza i szybsza, niż klasyczna rozbiórka. Po usunięciu gruzu będzie już można stawiać budynki nowego dworca, jednego z największych i najnowocześniejszych w kraju.
zwiń zakładkę