Umierający król Fafuła wzywa do siebie swoje dzieci, aby oznajmić im, że ten, kto pokona groźnego kapitana Palemona, otrzyma jego koronę i będzie nowym władcą królestwa. Palemona ciężko pokonać, gdyż ma on „okręt nad okręty, nie zwyczajny, lecz zaklęty”. Królewicze i królewny wyruszają na morską wyprawę, aby zmierzyć się z kapitanem. Po wielu dniach żeglugi natrafiają na zaklęty okręt, który wydaje się być opuszczony. Okazuje się jednak, że Palemon wraz z załogą ukrywają się na pokładzie, i że Palemon nie jest groźnym piratem, tylko królem Palemonii. Jego załoga zaś to nie banda rzezimieszków, tylko królewscy urzędnicy. Palemon postanawia ożenić się z najbrzydszą córką króla Fafuły. Ona sama za zwycięstwo nad kapitanem Palemonem otrzymuje koronę. Na cześć młodej pary zostaje wydane wspaniałe przyjęcie. (KW)
Baśń o korsarzu Palemonie
Baśń o korsarzu Palemonie
Loading the player ...
Polska
1959
Czas trwania:
całość: 0:12:42
, fragment: 0:04:29
Reżyseria: Jerzy Kotowski
Zdjęcia: Jerzy Kotowski, Eugeniusz Ignaciuk
Opracowanie plastyczne: Kazimierz Mikulski, Lidia Minticz
opis filmu
O filmie
Umierający Król Fafuła obiecuje koronę temu, kto pokona cieszącego się złą sławą kapitana Palemona. Adaptacja wiersza Jana Brzechwy.
Muzyka: Włodzimierz Kotoński
Opracowanie muzyczne: JAN RADLICZ
Scenografia: Kazimierz Mikulski, Lidia Minticz
zwiń zakładkę
treść
zwiń zakładkę
komentarz
zwiń zakładkę
Kolejny już film Jerzego Kotowskiego zrealizowany wspólnie z rewelacyjnym duetem scenografów: Lidią Minticz (Skarżyńską) i Kazimierzem Mikulskim. Podobnie jak w poprzednich realizacjach tego zespołu, tak i tym razem rzucają się w oczy charakterystyczne lalki oraz obudowana symbolicznymi elementami scenografia. Film jest adaptacją wiersza Jana Brzechwy. Filmowa historia nie zawsze jest jednak czytelna, więc przydaje się znajomość literackiego pierwowzoru. Pomimo tego mankamentu, a także pomimo teatralności inscenizacji oraz niezbyt konsekwentnej obecności narracji z offu, dzieło Kotowskiego i dziś ogląda się z wielką przyjemnością. Duży wpływ mają niewątpliwie walory estetyczne – scenografia, lalki, a także sam materiał wyjściowy: piracka opowieść (recytowana przez Mieczysława Voita) o Palemonie i jego okręcie, „nie zwyczajnym, lecz zaklętym”. (KW)