Powódź

250 000 akrów ziemi pod wodą. Tysiące śmiertelnych ofiar. Milionowe straty materialne. Oto rezultaty straszliwej klęski, jaka nawiedziła Wielką Brytanię. Pod wpływem potwornego cyklonu fale morskie przerwały tamy w rejonach przybrzeżnych. Powódź zaskoczyła ludzi nocą. Kapitalistom nie starczyło pieniędzy na budowę wałów. Fabrykantom czołgów nie starczyło stali na umocnienie tam ochronnych. Naród angielski płaci dziś tragiczny rachunek za politykę rządu, który wydaje półtora miliarda funtów rocznie na zbrojenia, ale nie znalazł stu milionów na urządzenia przeciwpowodziowe. Wyspa Canvey położona u ujścia Tamizy zatonęła w ciągu kilku minut. Śmierć jej mieszkańców obciąża sumienie brytyjskich ministrów.
W Holandii morze wdarło się na 60 kilometrów w głąb lądu. 1/6 powierzchni kraju znalazła się pod wodą. Tysiące ludzi i dziesiątki tysięcy zwierząt domowych znalazło śmierć w nurtach szalejącego żywiołu. I tu można było zapobiec katastrofie. Wystarczyło przerzucić niewielką część budżetu wojennego na budowę urządzeń ochronnych. Woda zniszczyła wsie i miasteczka, autostrady i linie kolejowe. Setki tysięcy robotników i chłopów straciły cały swój dobytek. Polski Komitet Obrońców Pokoju przekazał powodzianom 5000 funtów szterlingów. Prości ludzie całego świata śpieszą z pomocą ofiarom straszliwej klęski.