opis filmu
Zdjęcia współczesne i archiwalne. Dworzec Centralny i Pałac Kultury i Nauki. Domy i ruiny na terenie obecnego placu Defilad i PKiN w roku 1951. Dworzec autobusowy. Fundamenty PKiN w roku 1952, widać dźwigi, pracujących robotników. PKiN w roku 1953, widać stojące przy murach rusztowania. Pałac Kultury i Nauki w roku 1954, panorama. Robotnicy stoją na rusztowaniach, pracują nad wykończeniem wnętrz, montują balustradę przy schodach. Tłumy wokół PKiN w roku 1955. Leżący na poduszce symboliczny klucz do PKiN. Premier Józef Cyrankiewicz odbiera klucz z rąk radzieckiego ambasadora Pantelejmona Ponomarienki. Wnętrza PKiN, widać między innymi basen. PKiN widziany z różnych miejsc w Warszawie. Ulica Próżna i widok na PKiN. Ludzie wchodzą do windy. Wciskany guzik windy z liczbą 27. Ludzie wchodzą na taras na szczycie PKiN. Panoramy Warszawy oglądane z tarasu w roku 1955 i 1985.
| 00:00:00:00 | Napis: „TRZYDZIESTOLATEK”. Widok na Pałac Kultury i Nauki od strony Dworca Centralnego. |
| 00:00:03:23 | Data 1951 ‒ widok na plac, na którym ma stanąć budowla. |
| 00:00:15:02 | Data 1952 ‒ prace przy fundamentach. |
| 00:00:23:19 | Data 1953 ‒ PKiN w budowie, panorama z dołu. |
| 00:00:32:04 | Data 1954 ‒ ukończony budynek PKiN, panorama z góry. |
| 00:00:42:14 | Praca wykończeniowe we wnętrzach. |
| 00:00:46:08 | Robotnicy montują poręcz schodów. |
| 00:00:55:01 | Uroczyste oddanie PKiN do użytku. Tłumy na placu Defilad. |
| 00:01:03:16 | Klucz na poduszce wręczony Józefowi Cyrankiewiczowi. |
| 00:01:05:04 | Cyrankiewicz odbiera klucz, podnosi do góry i pokazuje zebranym. |
| 00:01:10:12 | Wnętrza Pałacu ‒ Sala Marmurowa, pływalnia, Pałac Młodzieży. |
| 00:01:21:14 | Pałac widziany z placu Dzierżyńskiego. |
| 00:01:23:18 | Pałac widziany z ul. Złotej. |
| 00:01:26:20 | Widok na bliską okolicę PKiN. |
| 00:01:33:09 | Wjazd windą na 27. piętro. |
| 00:01:39:08 | Oglądanie panoramy Warszawy z tarasu widokowego. |
| 00:01:43:05 | Iglica pałacu. |
| 00:01:46:20 | Panorama na współczesną Warszawę, widok na Ścianę Wschodnią. |
| 00:01:49:09 | Widok na Hotel Forum. |
| 00:01:52:05 | Widok na Dworzec Centralny. |
| 00:01:55:04 | Ogólny widok miasta. |
tekst lektorski
Dziś jest to widok zwyczajny, ale przed trzydziestu laty, gdy tereny te były jeszcze rumowiskiem... W pięćdziesiątym drugim roku stawiano dopiero fundamenty Pałacu Kultury i Nauki. W rok później prace budowlane były już daleko posunięte. Następny rok: sylwetka rysuje się w pełni, trwają prace wykończeniowe, które nadały ogromnej budowli nieprzemijającą wartość użytkową i społeczną. Rok pięćdziesiąty piąty. Warszawscy gospodarze przejmują Pałac z rąk budowniczych, którzy oddali obiekt akuratnie pod klucz. Wyposażenie wnętrz obliczono na zaspokojenie reprezentacyjnych potrzeb Warszawy zaledwie dźwigającej się ze zniszczeń. Tu odbywały się imprezy sportowe i polityczne, zjazdy, spotkania, konferencje międzynarodowe. Stolica otrzymała nowy wskaźnik topograficzny z daleka widoczny. Jeszcze długo otaczały go ruiny zwane Dzikim Zachodem, usunięte dopiero przed budową Dworca Centralnego. Największą atrakcją był od początku wjazd windą na ostatnie piętro. Tak wyglądała panorama Warszawy przed trzydziestu laty. Popatrzmy dziś i porównajmy, to ważny punkt odniesienia.
poprzedni 
