opis filmu
treść
Pradziadek Miki Mola studiował encyklopedię, równocześnie spoglądając w kalejdoskop. Dzięki encyklopedii wzbogacał wiedzę, a dzięki kalejdoskopowi rozwijał wyobraźnię. Uważał bowiem, że każdy powinien pracować nad wyobraźnią, bo nie wiadomo kiedy znajdzie się sam w wielkim świecie. Na siedzącego pod drzewem pradziadka spadł duży owoc, ten nerwowo fiknął i w ten sposób huśtający się na jego nodze dziadek został wykopany w daleki świat. Szybko opanował encyklopedię, niestety, kalejdoskop wpadł do morza. Po drodze natykał się na szarady i łamigówki, ale z powodu zbyt małej wyobraźni nie potrafił ich rozwiązać. W Ołomuńcu spotkał króla, którego jabłko było robaczywe, drzewo genealogiczne – karłowate, a z map królestwa władca nie mógł wywabić białych plam. Postanowił pomóc królowi. Nie tylko wywabił plamy, ale odkrył różę wiatrów, a przy okazji odnalazł kalejdoskop. Teraz mógł przystąpić do rozwiązwania rebusów, łamigłówek i szarad. Dzięki temu został mianowany na bajarza oraz fantastę.
komentarz
W 1975 r. Ryszard Antoniszczak zrealizował „Miki Mola”, błyskotliwą opowieść o niezwykłych przygodach mola książkowego wspominającego dzieje swego burzliwego życia: od czasów prehistorycznych aż po dzień dzisiejszy. „Kalejdoskop Miki Mola” (1978) stanowi kontynuację tych zwariowanych i nieprawdopodobnych przygód (choć właściwie poświęcony jest przygodom dziadka Miki Mola, które ogląda nasz bohater w towarzystwie swego przyjaciela w tytułowym kalejdoskopie). Osiemnaście lat później Ryszard Antoniszczak zrealizował wspólnie z Krzysztofem Kiwerskim pełnometrażowy film „Miki Mol i straszne płaszczydło" (1996), ekranizację swej powieści pod tym samym tytułem, opisującej dalsze przygody moli książkowych, znane z wcześniejszych filmów krótkometrażowych („Miki Mol", „Kalejdoskop Miki Mola"), dwupłytowego albumu Polskich Nagrań, a także książki „Miki Mol". Tym razem trzy mole zostają wystawione na próbę nie tylko swej książkowej wiedzy, ale również fantazji i humoru. W filmach Antoniszczaka – pełnych niekonwencjonalnych pomysłów, zarówno literackich, plastycznych, jak i stricte filmowych – widać fascynację dorobkiem światowej animacji rysunkowej: od tradycyjnej kreski i plamy disneyowskiej po poetykę popartowską. A także doskonały warsztat oraz ogromną wyobraźnię, fantazję i poczucie humoru. Widać Antoniszczak często korzysta nie tylko z „encyklopedii”, ale i „kalejdoskopu”. „Kalejdoskop Miki Mola” został uhonorowany Nagrodą im. Władysława Nehrebeckiego – ex aequo – dla filmu dziecięcego o szczególnych walorach artystycznych i wychowawczych w Bielsku-Białej (1979), a także Brązowymi Koziołkami w kategorii filmów animowanych oraz Nagrodą Specjalną za opracowanie plastyczne na VII Ogólnopolskim Festiwalu Filmów dla Dzieci i Młodzieży w Poznaniu (1981).
Jerzy Armata