Śmiała lotniczka

W latach 30. ubiegłego wieku Amelia Earhart była prawdziwą gwiazdą, nieustępującą popularnością hollywoodzkim aktorom. Była pierwszą kobietą, która przeleciała nad Atlantykiem jako pasażer (1928), a przede wszystkim pierwszą kobietą i drugą po Charlesie Lindberghu osobą na świecie, która przeleciała Atlantyk samotnie (1932), wreszcie pierwszą, która samotnie pokonała Pacyfik (1935). Wyczynami tymi zyskała wielką sławę na całym świecie; jej popularność pomnażały książki, w których opisywała swe lotnicze przeżycia. Earhart była osobą równie niezależną co aktywną, latała nie tylko samolotami, ale i wiatrakowcami (poprzednik śmigłowca), na obu ustanawiając rekordy. Działała też w ruchu równouprawnienia kobiet, wygłaszała liczne odczyty i wykłady.
Jej kolejnym celem było okrążenie świata wzdłuż równika, czego do tego momentu nikt nie dokonał. W dwusilnikowym samolocie Loockheed Electra L-10E (przystosowanym do długodystansowych lotów), w towarzystwie wybitnego nawigatora Freda Noonana, 17 marca 1937 r. Earhart rozpoczęła lot wzdłuż równika, ale z powodu uszkodzenia samolotu trzy dni później lot został przerwany. 21 maja 1937 r. Earhart i Noonan podjęli drugą próbę. Przelecieli nad Ameryką Południową, Atlantykiem, Afryką, Południową Azją i Australią, docierając do Nowej Gwinei. Tam 2 lipca rozpoczęli kolejny etap – do położonej na środku Pacyfiku wyspy Howland, na której mieli uzupełnić paliwo. Miał to być najdłuższy, liczący ponad 4000 km etap lotu. Ponieważ malutka wysepka leżała na skraju zasięgu samolotu Earhart, jej nieodnalezienie musiało oznaczać katastrofę. Żeby tego uniknąć, wokół wyspy krążył kuter amerykańskiej straży przybrzeżnej, któremu przypadła rola radiolatarni, utrzymującej łączność z „Electrą” i pomagającej w lądowaniu. Niestety, okazało się, że łączność jest jednostronna – samolot Earhart nie odbierał namiarów z kutra, a lotnicy nie widzieli ani wyspy, ani okrętu. „Electra” nigdy nie doleciała do wyspy Howland i pomimo intensywnej akcji ratunkowej z udziałem marynarki wojennej nie odnaleziono żadnych śladów maszyny i lotników.
Materiał kronikalny nakręcony został 17 marca 1937 r. w Oakland (Kalifornia), bezpośrednio przed rozpoczęciem lotu dookoła świata. Liczne ekipy sfilmowały tego dnia próbny lot „Electry” oraz rozmowę Earhart z członkami zespołu: Harrym Manningiem (nawigatorem wyprawy) i Paulem Mantzem (doradcą technicznym). 20 marca podczas startu w Honolulu samolot uległ poważnym uszkodzeniom i lot został przerwany. Tego właśnie wydarzenia, a nie późniejszej katastrofy na Pacyfiku, dotyczy tytuł polskiego materiału. (KS)

W Honolulu samolot uległ znacznym uszkodzeniom podczas rozbiegu z powodu defektu podwozia. Podróż została odwołana, a maszyna wysłana drogą morską do zakładu naprawczego firmy Lockheed w Burbank w Kalifornii. Rekordowy lot wokół równika wznowiono już jednak pod koniec maja 1937 roku. 2 czerwca, po przebyciu około 3/4 drogi, Amelia wystartowała z Papui Nowej Gwinei i po przebyciu 2556 mil miała pojawić się na niewielkiej wyspie Howland u wybrzeży USA. Nigdy tam jednak nie doleciała. (GR)