Nie drażnić lwa

opis filmu

O filmie

Historia lwa, który dzięki swojemu apetytowi pnie się po szczeblach kariery.

Muzyka: Jerzy Matuszkiewicz

Dźwięk: Jan Radlicz

Kierownik produkcji: Jan Harasimowicz

Produkcja: Studio Małych Form Filmowych Se-Ma-For

Prawa: Filmoteka Narodowa

Język: pl

zwiń zakładkę

treść

Lew ma już dosyć zaczepek ze strony odwiedzających ZOO gości. Ucieka z klatki, przy okazji pożerając chuligana, który go drażnił. W ludzkim stroju i na dwóch łapach przemierza miasto. Zostaje policjantem kierującym ruchem drogowym, potem ważnym urzędnikiem, a na koniec królem. Wszystko to osiąga dzięki swojemu dużemu apetytowi. Jako władca wyrusza w podróż helikopterem do Afryki. Tam zrzuca strój oraz koronę króla i rusza na polowanie. Wpada jednak w pułapkę i znów trafia do klatki, a potem do ZOO.

zwiń zakładkę

od autora

„Scenariusz do niego [»Nie drażnić lwa« – przyp. red.] napisałem dosłownie na jednej kartce, kiedy leżałem chory. Dokładnie w tej formie został zrealizowany. Według zasady Brdečki: logika, akcja, następstwo zdarzeń. (…) Lech Pijanowski napisał, że na tle statycznych dotąd filmów lalkowych ten film jest doskonały. Dostałem nagrodę na festiwalu w Krakowie. »Nie drażnić lwa« i późniejsza »Niezwykła kariera« to filmy inspirowane obserwacją codzienności. Kiedyś obserwowałem w zoo chłopca i jego zachowanie w stosunku do uwięzionego w klatce lwa. To był impuls".

„Rzeźbiarz przestrzeni. Z Tadeuszem Wilkoszem rozmawia Jerzy Armata”, [w:] Jerzy Armata, Anna Wróblewska, „Polski film dla dzieci i młodzieży", Fundacja Kino, Warszawa 2014

zwiń zakładkę

twój komentarz

zwiń zakładkę

podobne filmy