Spotkanie artystów-Akcja Punkt

Paweł Kwiek był jednym z głównych członków i animatorów grupy Warsztat Formy Filmowej, która działała w latach 70. XX wieku w łódzkiej szkole filmowej. W rewolucyjnym duchu członkowie Warsztatu za cel stawiali sobie reformę kinematografii, która w ich pojęciu powinna była porzucić dominującą rolę narracji i fabuły filmowej w klasycznym rozumieniu. Artyści Warsztatu, wśród nich Kwiek, byli twórcami najwybitniejszych dokonań na polu filmu strukturalnego w Polsce. Prowadzili także pogłębioną refleksję na temat percepcji i oglądu rzeczywistości oraz roli, jaką odgrywają w tych procesach środki mechanicznej rejestracji obrazu.

W zarejestrowanym tu wystąpieniu podczas Spotkania Artystów w ramach Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w klubie Od Nowa w Toruniu w 1976 roku, Paweł Kwiek wyłożył główne wątki swojej refleksji i praktyki artystycznej w tamtym okresie. Skonfrontował opis rzeczywistości dokonywany środkami języka mówionego z obrazowaniem jej za pomocą urządzeń rejestrujących obraz i dźwięk, takimi jak kamera filmowa. Choć, jak przyznał Kwiek, żadna z tych dwóch metod nie przybliża ludzkiej percepcji do obiektywnego oglądu rzeczywistości, środki mechanicznej rejestracji obrazu pozwalają na jej precyzyjniejszy opis.

Wystąpienie Kwieka miało charakter performatywny. Posłużyło mu do przeprowadzenia własnej akcji filmowej pt. „Portret Henryka Zdrojewskiego – Ucho”. Artysta filmował siedzącego obok niego Henryka Zdrojewskiego wykonując serię gwałtownych zbliżeń. Jak mówił Kwiek: „Potraktowałem jego ucho jako prosty przykład obiektu filmowego na płaszczyźnie i wykorzystałem możliwe sposoby filmowania go w tym modelu”. Artysta kierował także kamerę na zgromadzoną publiczność. To właśnie te obrazy widoczne są w drugiej części materiału. Poprzez swoje działanie artysta zwracał uwagę na wielość możliwych oglądów rzeczywistości, z których żaden nie jest obiektywny.

Łukasz Mojsak