Kobieta przy maszynie. Maszyny. Pracujące kobiety. Tkaniny. Niepracujące maszyny. Przedstawiciele Solidarności w hali. Kobiety siedzą i rozmawiają. Prządki przy pracy.
00:00:00:07 | Czołówka: „POLSKA KRONIKA FILMOWA 10/81 Wydanie B”. |
00:00:18:00 | Napis: „CO DALEJ?”. W tle hala fabryczna. Kobieta przy maszynie włókienniczej. |
00:00:21:10 | Szpule obracające się na maszynie. |
00:00:24:01 | Kobiety pracujące przy maszynach włókienniczych. |
00:00:46:01 | Tkanina na obracającej się rolce. |
00:00:51:16 | Pracująca maszyna. |
00:00:54:00 | Rzędy pustych szpuli. |
00:01:04:16 | Niepracujące maszyny. |
00:01:09:19 | Puste szpule. |
00:01:13:18 | Grupa mężczyzn w roboczych ubraniach rozmawia w hali produkcyjnej. Jeden z nich ze znaczkiem Solidarności przypiętym do marynarki. |
00:01:16:21 | Prace porządkowe w fabryce. |
00:01:20:12 | Kobiety starają się naprawić niedziałające maszyny. |
00:01:33:16 | Kobiety rozwijają przędzę. |
00:01:50:00 | Układanie szpul. |
00:02:01:08 | Kobieta siedzi ma maszynie. |
Na pierwszy rzut oka wszystko w porządku, jak za czasów propagandy sukcesu. Nowoczesne urządzenia w Żyrardowskich Zakładach Tkanin Technicznych funkcjonują bez zarzutu, radzi sobie z pracą dobra kobieca załoga. Pozory mylą. Te maszyny za dzień, dwa przestaną się kręcić, zabraknie importowanej przędzy poliamidowej, potrzebnej do produkcji pasów transporterowych. Nie poradzą sobie bez nich ani górnicy, ani budowlani. Czy więc nie lepiej teraz sprowadzić przędzę, niż później wydać kilka razy więcej ciężkich dolarów na gotowe taśmy? A może przestawić część produkcji gorzowskiego Stilonu na surowiec dla Żyrardowa? Życie w tkalni zamiera. Cóż zrobić, dla przyzwoitości pozoruje się pracę. Ale jeśli nic się nie zmieni, 200 wykwalifikowanych kobiet stanie przed problemem zwolnienia. Mówi się o samodzielności przedsiębiorstw, ustala wysokie plany, a nie gwarantuje dostaw surowca. Czego więc można wymagać od ludzi?