

O filmie
Ludzie składają wieńce pod tablicą upamiętniającą Janusza Korczaka. Książki autorstwa Korczaka. Zdjęcia archiwalne: Janusz Korczak z dziećmi.
Lektor: Włodzimierz Kmicik
Zdjęcia: Zbigniew Skoczek
Opracowanie dźwiękowe: Ryszard Sulewski
Montaż: Wacław Kaźmierczak
Numer tematu: 1-2
Osoba: Janusz Korczak (lekarz, pedagog, pisarz)
Czas akcji: 1962
Miejsce akcji: Warszawa
Produkcja: Wytwórnia Filmów Dokumentalnych (Warszawa)
Prawa: WFDiF
Format dźwięku: mono
Format klatki: 4:3
System koloru: czarno-biały
Opis sekwencji
00:00:00:20 | Czołówka: „POLSKA KRONIKA FILMOWA 47/62”. |
00:00:17:10 | Napis: „Pamięci Janusza Korczaka”. W tle ludzie z kwiatami. |
00:00:20:12 | Ludzie składają wieńce pod tablicą upamiętniającą Janusza Korczaka. |
00:00:39:05 | Dzieci wyglądające przez okno. |
00:00:43:02 | Fotografia przedstawiająca Korczaka z dziećmi. Książki Korczaka: „Józki, Jaśki i Franki”, „Mośki, Joski i Srule”, „Jak kochać dzieci”, „Król Maciuś Pierwszy”. |
00:00:55:13 | Wystawa rysunków dziecięcych. |
00:01:02:00 | Portret Janusz Korczaka. Słychać głos: „Dzieci ustawiły się parami na czele pochodu idzie doktor Janusz Korczak...”. Zdjęcia: Korczak z dziećmi, tory kolejowe, tablica z napisem „Treblinka”. |
zwiń zakładkę


Dwudziesta rocznica męczeńskiej śmierci. Wieńce pamiątkowe składane są tam, gdzie żył i pracował „stary doktor”, w Warszawie przy ulicy Krochmalnej. I dzisiaj mieści się tutaj zakład wychowawczy, wierny wskazaniom Janusza Korczaka. Dopominał się o prawo dziecka do szacunku, szacunku dla jego niewiedzy, dla niepowodzeń i łez. W swej pracy literackiej i działalności pedagogicznej pozostał wierny tym zasadom do końca. Choć mógł się uratować z getta, nie chciał opuścić swych sierot. Poszedł z nimi na śmierć.
zwiń zakładkę