Xawery Dunikowski podczas pracy. Dunikowski wśród rzeźb. Tort urodzinowy. Trumna na katafalku. Kondukt żałobny. Kwiaty na grobie.
Artysta, który przez dziesiątki lat kształtował oblicze polskiej sztuki, rzeźbiarz najwybitniejszy w naszej historii, twórca o niezwykłej żywotności i pracowitości. W swej pracowni wychował kilkanaście pokoleń młodych plastyków. Jego dzieła wejdą na zawsze do skarbca kultury narodowej. Od wycyzelowanych „Głów wawelskich” po monumentalny Pomnik Powstańców na Górze św. Anny. Osiemdziesiąte ósme urodziny. W grudniu 63 roku odwiedziliśmy artystę już w szpitalu. Ulubiona lampka dobrego wina, ostatnia. Xawery Dunikowski nie żyje. Przy trumnie zmarłego, wystawionej w sali kolumnowej Rady Państwa, przyjaciele i uczniowie, działacze kulturalni, członkowie stowarzyszeń artystycznych, przedstawiciele najwyższych władz państwowych. Kondolencje dla córki. Ostatnie dzieło Xawerego Dunikowskiego ‒ pomnik Żołnierzy I Armii. Powązki, Aleja Zasłużonych. Zmarły był budowniczym Polski Ludowej. Z wojskowymi honorami żegnano człowieka, którego całe życie było wierną służbą dla sztuki i dla ojczyzny. Pozostawił po sobie swoje dzieła i nieprzemijającą pamięć.