Trzy kompozycje fortepianowe Fryderyka Chopina przedstawione w odmiennych oprawach stylistycznych.
Nastrojowy Nokturn op. 15 nr 2 został zilustrowany obrazami przyrody. Żywiołowy Mazurek op. 7 nr 3 - tańcem ludowym w wykonaniu artystów Baletu Rosyjskiego. Najciekawsza koncepcja Etiudy Rewolucyjnej (Etiuda op. 10 nr 12) łączy elementy abstrakcyjnej gry kształtów i świateł z ujęciami wybuchów, wykrzywionych w krzyku twarzy, samolotów i płomieni trawiących symboliczne ikony polskości.
W 1937 roku Eugeniusz Cękalski zrealizował eksperymentalny film muzyczny „Trzy etiudy Chopina”. Nawiązał do niego podczas drugiej wojny światowej, gdy na zlecenie Polish Information Center w Nowym Jorku w 1944 roku nakręcił film o podobnym charakterze: „Color Studies of Chopin” („Utwory Chopina w kolorze”). Stworzył film propagandowy, mający pokrzepić serca Polaków na obczyźnie i jednocześnie zjednać sprawie polskiej sympatię przedstawicieli innych narodów. Temu celowi służył udział Olina Downesa, popularnego prezentera radiowego i krytyka muzycznego, który wygłosił słowo wstępu.